دقت که می‌کنیم می‌بینیم از خلیج‌فارسمان چیز خاصی نمی‌دانیم…پس بیایید اندکی بدانیم.
خلیج‌فارسمان خیلی قدیمی است. این‌طور که تاریخ نقل کرده، ۳۵ میلیون سال قبل از دوره سوم زمین‌شناسی، شبه‌جزیره هندوستان تکانی خورده به شرق و شمال؛ که باعث شده شکاف مکران دنباله‌دار شود. دنباله‌ای که خلیج عزیزمان شد.
خلیج‌فارسمان عظیم‌تر از چیزی که می‌بینیم بوده، البته بعضی اوقات کوچک‌تر هم بوده!! تاریخ شناسان می‌گویند سه بار تا مرز تنگه‌ی هرمز خشک شده!! خداراشکر که هفده تا بیست هزار سال پیش بود!!
خداراشکر که خلیج‌فارسمان بیش از همه به ما تکیه داده (بیشترین مرز با ایران را داراست) و باز هم خداراشکر که همسایه‌هایمان کم سن و سال‌تر از آنی هستند که خلیجمان را به نام خود بزنند.
خلیج‌فارس ما از نظر جغرافیایی دو برادر بزرگ‌تر از خود به نام‌های مکزیک و هودسن دارد؛ بنابراین سومین خلیج عظیم دنیاست و احترامش واجب! اما با این قدمت و عظمت عمق کمی دارد که نشانه‌ی عدم دل‌بستگی‌اش به این دنیاست. از دیگر صفات خوب خلیجمان می‌توان به دست‌ودل‌بازی‌اش اشاره کرد. هم به گیاهان و جانوران مختلف پناه داده هم به ما نفت و گاز. حیف که قدرش را نمی‌دانیم. ما نامهربانیم اما خلیجمان مهربان است.
همه با نام فارس می‌شناسندش. خودش گفته فارس را از عرب دوست‌تر می‌دارد. این نیز از مصادیق مهربان بودنش.
خلیج بزرگ و مهربانمان، خلیج‌فارس، روزت مبارک! تأخیرمان را ببخش به بزرگیت. این هم از نامهربانیمان است. ولی تو مهربان باش. قول می‌دهیم مهربان شویم.
