نمی‌دانم مترجمان و مؤلفان کتاب هم جزو دانشمندان حساب می‌شوند یا نه ولی قطعاً باید حساب شوند؛ چرا که همین دوستان با کتاب‌هایشان دانشمندان را می‌پرورند. این بار می‌رویم به سراغ مؤلف‌ها؛ آن هم نه هر مؤلفی؛ یکی که هم مؤلف است، هم مترجم و هم نوستالژی برای تمامی شما.
اگر فکر کرده‌اید که منظورم همان دکتر محمود بهزاد مؤلف کتاب‌های سال سوم و چهارم دبیرستان است، به‌یقین درست فکر کرده‌اید.
ایشان از اولین دیپلمه‌های رشت بودند (وه که چه دانشمندپرور است رشت!!!) در دهه‌ی دوم سده‌ی سیصد در رشته‌ی علوم طبیعی و تربیتی فارغ‌التحصیل شدند. ایشان در مدارسی چون البرز تهران و دبیرستان رازی تدریس می‌کردند. علاقه‌ی زیادی به زیست‌شیمی داشته؛ درنتیجه در دهه‌ی سوم همان سده در دانشکده‌ی داروسازی ثبت‌نام نمودند و پس از اخذ مدرک دکترای داروسازی، به فعالیت در زمینه‌های کتب درسی و کمک‌درسی پرداختند.
در دهه‌ی پنجم مأمور سازمان کتاب‌های درسی گشته و باهمت و تلاش در دوره‌ی ایشان تمامی کتاب‌های درسی تمامی دوره‌های مدارس تألیف و تدوین شد.
ایشان بیش از شصت سال در زمینه‌های زیست‌شناسی، فیزیولوژی و ژنتیک تدریس نموده و به‌عنوان پدر زیست‌شناسی نوین ایران شناخته می‌شوند.
به سه زبان انگلیسی، آلمانی و فرانسه تسلط داشته و یکی از پرکارترین نویسندگان و مترجمان ایرانی درزمینه‌های علمی هستند.
همچنین تا روزهای پایانی عمرشان با همکاری انجمن داروسازان، مجله‌ی «حکمت» حاوی آخرین اطلاعات پزشکی و داروسازی را در رشت منتشر می‌کردند (خواندنش پیشنهاد می‌شود).
از تألیفات و ترجمه‌های ایشان می‌توان به کتاب‌های علوم سال سوم دبستان‌کشور، علوم سال چهارم دبستان کشور، نکاتی چند درباره‌ی ژنتیک (چاپ ۲)، نکاتی چند درباره‌ی فیزیولوژی عمومی، نکاتی چند درباره‌ی فیزیولوژی اعصاب و غدد داخلی (چاپ ۲)، نکاتی چند درباره‌ی زیست‌شناسی (چاپ ۲)، نکاتی چند درباره‌ی روانشناسی فیزیولوژیک، داروینیسم و تکامل (چاپ ۹)، گیاه‌شناسی برای سال ششم طبیعی و … می‌توان نام برد.
غروب زندگی ایشان در هشتم شهریور ماه ۱۳۸۶ در سن ۹۴ سالگی بود.
