طی یک تحقیق بین‌المللی به سرپرستی دانشگاه ملی استرالیا (ANU) مشخص شده که یک بیماری قارچی باعث کاهش چشمگیر جمعیت بیش از ۵۰۰ گونه از دوزیستان شده که شامل انقراض ۹۰ گونه در طول ۵۰ سال اخیر می باشد.
این بیماری که باعث از بین رفتن پوست دوزیستان می‌شود، بعضی از گونه‌ها را به طور کامل از بین برده و همزمان باعث مرگ‌های پراکنده در سایر گونه‌ها شده است. دوزیستان که نیمی از زندگی خود را در آب و نیمی دیگر را در خشکی می‌گذرانند، عمدتا شامل قورباغه‌ها، وزغ‌ها و سمندر‌ها می‌باشند. بیماری کشنده قارچ دیگچه‌ای (Chytridiomycosis) در بیش از ۶۰ کشور مشاهده شده است. استرالیا، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی کشورهایی اند که متحمل بیشترین آسیب شده‌اند. طبق سخن دکتر بن شیل(Ben Scheele) محقق ارشد این تحقیقات، براساس یافته‌های گروه شان بیماری قارچ دیگچه‌ای مسئول بزرگترین زوال تنوع زیستی مرتبط با بیماری است. دکتر شیل از مدرسه محیط زیست و جامعه فنر در ANU بیان کرده: این بیماری توسط قارچ دیگچه‌ای که در آسیا – جایی که دوزیستان نسبت به این بیماری مقاوم اند – بوجود آمده است. بیماری‌های حیات وحش با وخامت بالا مانند قارچ دیگچه‌ای با ششمین انقراض بزرگ جهان در ارتباط اند. بیماری که ما مطالعه کردیم انقراض بزرگ دوزیستان به صورت جهانی را باعث شده است و ما گونه‌های منحصر به فردی را از دست داده‌ایم.
وی گفته بیش از ۴۰ گونه از قورباغه‌ها در استرالیا طی ۳۰ سال گذشته به دلیل بیماری قارچی رو به زوال رفته‌اند و ۷ گونه منقرض شده‌اند. جهانی شدن و تجارت حیات‌وحش از دلایل اصلی شیوع جهانی این بیماری است و باعث ادامه یافتن روند گسترش بیماری می‌شود. انسان‌ها در حال انتقال گیاهان و حیوانات با سرعت زیاد به دور دنیا و همچنین پاتوژن‌ّها به نقاط جدید هستند. وی در ادامه بیان کرد که برای پیشگیری از انقراضی دیگر در دنیا ارتقا امنیت زیستی وبهبود قانون تجارت حیات‌وحش بسیار ضروری است. ما باید بوسیله کنترل بهتر بر تجارت حیات‌وحش در سراسر دنیا هر کار ممکنی را انجام دهیم تا این گونه حوادث همه گیر را در آینده متوقف کنیم. دانستن اینکه کدام گونه‌ها در خطراند می‌تواند تحقیقاتی را به منظور بهبود فعالیت‌های حفاظتی برای جلوگیری از انقراض مورد هدف قرار دهد. برنامه‌های محافظتی در استرالیا از انقراض گونه‌های قورباغه جلوگیری کرده و تکنیک‌های بازآموزی جدیدی را برای نجات گونه‌های دوزیستان بهبود بخشیده.
دکتر شیل: خارج کردن قارچ دیگچه‌ای از اکوسیستم خیلی سخت است – اگر وارد اکوسیستم شود متاسفانه در آنجا می‌ماند و این به این دلیل است که بعضی گونه‌ها با این بیماری نمی‌میرند. زیرا بعضی گونه‌ها به این قارچ مقاوم‌اند ولی از جهت دیگر این گونه‌ها بعنوان مخزن این قارچ عمل می‌کنند در نتیجه این قارچ بطور دائم در محیط حضور خواهد داشت.محقق همراه، دکتر کلیر فاستر) (Claire Foster که او هم از مدرسه محیط‌زیست و جامعه فنر است، این مطالعه که به سرپرستی دانشگاه ملی استرالیا بود به همراه همکاری نزدیک پروفسور فرانک پاسمانز) Frank Pasmans (و دکتر استفانو کانسا) (Stefano Canessa از دانشگاه گنت بلژیک و همچنین ۳۸ متخصص دوزیستان و بیماری‌های حیات‌وحش از سراسر دنیا بود. این مطالعه سبب شد تا دیدی اولیه درباره وقایع زمین بدست آوریم.
منبع
Ben C. Scheele et al. Amphibian fungal panzootic causes catastrophic and ongoing loss of biodiversity. Science, 2019 DOI: 10.1126/science.aav0379
نویسنده و مترجم: نگین احمدی جزی
