بیوتکنولوژیدستاورد زیستیدستهبندی نشده
یافته های مهندسی بافت نرم (غضروف)

یک تحقیق بینالمللی جهت استفاده گستردهتر و مؤثرتر از مواد زیست سازگار درترمیم بافتهای انسانی بکار گرفته شد. محققان با تمرکز بر روی ترمیم غضروف که به انعطافپذیری و استحکام مکانیکی نیاز دارد، ترکیب جدیدی از داربستهای میکرو فیبر چاپی ۳ بعدی و هیدروژل را بررسی کردند. آنها انتظار دارند که رویکرد جدید در سایر زمینههای تحقیقات مهندسی بافت نرم تأثیر بگذارد، ازجمله بازسازی پستان و مهندسی بافت قلب.
نتایج تحقیقی که در مجله Nature Communications منتشرشده است، راهی برای استفاده گستردهتر و مؤثرتر از مواد زیست سازگار درترمیم بافتهای انسانی پیشنهاد میدهد. محققان با تمرکز بر روی ترمیم غضروف که به انعطافپذیری و استحکام مکانیکی نیاز دارد، ترکیب جدیدی از داربستهای میکروفیبر چاپی ۳ بعدی و هیدروژل ها را بررسی کردند. کامپوزیتهایی که آنها مورد سنجش قرار دادند. قابلیت ارتجاعی و سفتی قابلمقایسه با بافت مفصل زانو و همچنین توانایی پشتیبانی از رشد و اتصال متقاطع سلولهای غضروف انسانی را نشان میدهد. محققان (TUM) انتظار دارند كه رویكرد جدید تأثیری در سایر زمینههای تحقیقات مهندسی بافت نرم، ازجمله بازسازی پستان و مهندسی بافت قلب بگذارد.
تکنیک جدید چاپ ۳ بعدی به نام نوشتن الکترودینگ ذوب وجو دارد که بهطور همزمان فضای رشد سلول و همچنین سفتی مکانیکی موردنیاز را فراهم میکند. پروفسور دیتمار هوتماخر، یکی از نویسندگان اصلی، توضیح میدهد که این روش در طراحی داربست بهمنظور بهبود بافت جدید آزادی بسیار بیشتری را ارائه میدهد. وی میگوید: این به ما كمك میکند تا از طبیعت برای ساختن غضروف مفصل بیشتر تقلید كنیم.” رشتههای داربست تولیدشده توسط نوشتن الکترودینگ ذوب، میتواند بهاندازه پنج میکرومتر قطر داشته باشد.
همكاران – كه در استراليا، آلمان، هلند و انگلستان مشغول به كار بودند – طيف گستردهای از ابزارهاي تحقيقاتي را براي تحقيق بکار گرفته اند. تلاشهایی با تمرکز بر روی طراحی، ساخت و آزمایش مکانیکی کامپوزیتهای فیبر هیدروژل در مقایسه با غضروف مفصل زانوی اسب انجام شد، آزمایشهایی با رشد سلولهای غضروف انسانی در ماتریس مصنوعی و شبیهسازیهای محاسباتی هم انجام شد. تمام شواهدی که هاتماخر بیان می کند. محققان با تأیید مدل کامپیوتر کامپوزیتهای فیبر هیدروژل، از آن برای ارزیابی انواع برنامههای بالقوه استفاده میکنند. پروفسور هاوتماچر میگوید: “این رویکرد نویدبخش نهتنها برای ترمیم مفاصل، بلکه همچنین برای مواردی مانند بازسازی پستان به دنبال ماستکتومی بعد از تومور یا مهندسی بافت قلب است.” “ما باید داربست را زیر ماهیچه قرار دهیم و هیدروژل تقویتشده با فیبر میتواند در بازگرداندن حجم زیادی از بافت سینه و همچنین دریچههای قلب از لحاظ بیومکانیکی بسیار مهم باشد.”
این تیم در حال حاضر قصد دارند از روش توصیفشده در مقاله برای تحقیقات مهندسی بافت پستان استفاده کنند.
نویسنده: صائمه جدگال
source link